عادی مثل زندگی
۵ خرداد ۱۳۹۰
نگو چرا ميگي؟
خيلي تلخه كه حس كني حرفا فقط در حد حرفه
حتي بار هزارم باشه كه بفهمي كه حرفا قابل اعتماد نيستن ولي بازم ميشكني و اتيش ميگيري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر